Er circuleert een bericht op Facebook waarin de CEO van de farmaceut Bayer zich uitspreekt tegen het vervaardigen van ‘hun’ medicijn voor een fractie van het bedrag waarvoor zij het fabriceren.

In India kan dit medicijn vele malen goedkoper worden geproduceerd. De desbetreffende man noemt het “diefstal” en dat “het nieuwe medicijn is bedoeld voor mensen die het zich kunnen veroorloven” (lees: de rijke westerling).

Zijn dit soort praktijken nieuw? Welnee, maar door internet en in dit geval Facebook worden dit soort uitspraken en praktijken in no-time gedeeld met de rest van de wereld.

Joop Bouma heeft in 2006 het boek “Slikken. Hoe ziek is de farmaceutische industrie?” geschreven. Hierin beschrijft hij dat Bayer al vaker de fout in is gegaan; het cholesterol verlagend middel Lipobay dat in 2001 van de markt moest worden gehaald vanwege de ernstige bijwerkingen.

Meer dan 100 gebruikers zijn overleden en Bayer kreeg in de VS al 6000 schadeclaims aan zijn broek. Zij zijn niet de enige farmaceut die de mist in gaat. Er zijn er vele.

Wat mij het meeste stoort is dat er wereldwijd allerlei goedbedoelde initiatieven worden georganiseerd door mensen met het hart op de juiste plaats maar dat dit eigenlijk nutteloos is.

De farmaceutische industrie geeft, ook in Nederland, het grootste gedeelte van hun gelden uit aan marketing. Voor onderzoek is slechts een klein percentage gereserveerd. De farmaceuten hebben niet als doel het ontwikkelen van medicijnen om levens te redden. Ze hebben het maken van winst als motivatie.

Hierbij gebruiken ze ‘Brussel’, artsen, patiëntenverenigingen en vrijwilligers als gereedschap om dat doel te bereiken. Onderschat dit niet. Vele patiëntenverenigingen zijn verkapte reclamemakers voor de farmaceuten. Deze verenigingen staan nauwelijks open voor alternatieven zoals voedingssupplementen of niet-westerse geneeswijzen.

Wetenschappelijk onderzoek naar een geneesmiddel wordt slechts in gang gezet wanneer er een ‘epidemie’ is. Wanneer er wereldwijd te weinig mensen een bepaalde ziekte hebben, wordt er geen onderzoek verricht naar de genezing ervan.

Niet lucratief genoeg. Het is een fabel om te denken dat er geld moet worden ingezameld voor onderzoek. Er is geld zat!

De farmaceuten hebben een medicijn en bedenken er een ziekte bij. Of dit nu de hoge bloeddruk is, een verhoogd cholesterolgehalte, meisjes die preventief moeten worden ingeënt tegen baarmoederhalskanker, toenemend vaccineren van baby’s en kleuters; allemaal vreselijk gevaarlijke situaties waarbij medicatie of vaccinatie noodzakelijk is?

Vroeger hoorde je nooit iemand over statines (cholesterolverlagers), anti-depressiva, ritalin en kregen we gewoon allemaal de mazelen.

Intussen worden alternatieve genezers steeds meer in een hoek gedrukt en kan ik als Orthomoleculair Therapeut niet eens normaal mijn werk doen. Ik mag namelijk niet zeggen dat een goeie dosis magnesium een uitstekend middel is tegen hoge bloeddruk. Het idee zeg!

Vitaminen zijn niet te patenteren dus de farmaceuten verdienen daar niks aan. Het is niet de bedoeling dat jij aan de voedingssupplementen gaat! Jij moet als een willoos patiëntje aan de medicatie.

Ik pleit al jaren voor het emanciperen van de patiënt. Ga op onderzoek uit! Slik niet alles wat je krijgt voorgeschoteld. Ik ben jarenlang een halfgare roepende in de woestijn geweest en kreeg altijd enorm veel kritiek over me heen.

Gelukkig komen er nu veel meer kritische geluiden. Daar word ik heel blij van. Kunnen we de farmaceuten eens onderzoeken; want wie is nu zieker? De farmaceut of de patiënt?