Ik heb jarenlang gemediteerd, ging naar allerlei retraites en verdiepte me in alles dat de ‘New Age’ me te bieden had op dat moment. Bijzonder om zo met jezelf bezig te zijn en ‘in te pluggen’ in het groter geheel. Dat vind ik nog steeds. Echter, er is meer. In de ontmoetingen die ik had vielen een aantal dingen op. Velen noemden zich Hoog Sensitief. Ze volgden hierdoor nooit het nieuws, konden vaak niet werken en “moesten dicht bij zichzelf blijven”.
Ook beschreven mensen hun zoektocht naar zingeving. Dat konden zij in het ‘gewone leven’ niet vinden maar op een stilte retraite van 6 weken kwam er een glimp inspiratie naar boven. Zij gaven vaak aan dit gevoel echter niet vast te kunnen houden, waardoor een volgende retraite alweer werd geboekt.
Ik heb me altijd afgevraagd wat spiritualiteit nu eigenlijk is. Het komt bijna dogmatisch over. Als je een kritische vraag stelt, “heb je het helaas nog niet begrepen” of “is je trillingsniveau nog niet op het gewenste level”. De aanvankelijk liefdevolle houding sijpelt vaak weg wanneer je kritisch bent of feedback geeft.
Voor een ieder is spiritualiteit iets anders, maar ik miste het Wakker zijn. We mediteren voor wereldvrede, maar we doen niets aan het gegeven dat die wereldvrede niet komt omdat er grote misstanden zijn. We branden kaarsjes voor alles en iedereen, maar verdiepen ons niet in wat er wérkelijk gaande is. We slepen karren vol boeddha-beelden uit het tuincentrum, maar vinden geen innerlijke rust.
Ik geloof in de kracht van gedachten, en dus ook in Wakker zijn en je ogen open houden voor wat er misgaat in de wereld. We leven in een wereld met grote politieke misstanden, veel onrechtvaardigheid en leugens die ons worden verteld om ons zoet te houden. Worden we wakker of suffen we door op onze boekweit-kussentjes?
Is het wellicht de bedoeling dat we mediteren, Zen zijn en dicht bij ons zelf blijven? Zo kijken we niet naar de wereld en krijgen politici, farmaceuten en ander allooi dat we eigenlijk in de gaten zouden moeten houden, alle kans om hun plannen te verwezenlijken. Want wij zitten immers, letterlijk, met onze ogen dicht..